21 kw. 2019
Strona główna » Inspiracje » Ekologia » Planeta Ziemia silna jest, a ludzka świadomość rośnie

Planeta Ziemia silna jest, a ludzka świadomość rośnie

Żyjemy w epoce antropocenu, w której środowisko naturalne kształtują już nie procesy geologiczne, lecz my - ludzie. Niektórzy nazywają tę epokę plastikozoiczną. Są w związku z tym dwie wiadomości...

Zła wiadomość

Tak, obecnie zatrważająco wiele miejsc na Ziemi TONIE już w plastiku. Mimo zwiększonego nacisku na segregowanie śmieci, szacuje się, że aż 90% plastikowych odpadów nie trafia do recyklingu. Każdego roku lądują one w oceanach w liczbie ponad 8 milionów ton. Dryfują w postaci tak zwanej Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci. To wszystko tak czy inaczej do nas wraca. Jeśli nie foliową torebką rzuconą w twarz przez wiatr to w rybach, które zjadają plastikowe zawiesiny. Wiele żółwi morskich i wodnych ptaków połyka butelkowe nakrętki i inne drobne przedmioty, które mylą z jedzeniem. Ich żołądki nie są w stanie tego strawić, co sprawia, że śmieci dosłownie zalegają w ich wnętrzach, blokując miejsce na prawdziwy pokarm. Plastik zabija setki tysięcy zwierząt każdego roku. Powyższe zdjęcie zaśmieconej wody zrobiliśmy podczas turystycznego rejsu Rzeką Grijalva Parkiem Narodowym (!) Kanionu Sumidero w Meksyku. Kilka minut wcześniej podziwialiśmy niesamowitą florę, faunę i majestatyczne wodospady tego regionu. W tym miejscu kanion się zwęża i plastikowe brzemię cywilizacji i współczesnych udogodnień kumuluje się, wypływa na powierzchnię, krzyczy w oczy, trzeszczy na sumieniu, pęka niespiesznie, przeraża swą długowiecznością. Planeta Ziemia nie skarży się. Otacza nas cisza. Przecież ryby głosu nie mają...

Dobra wiadomość

Planeta Ziemia silna jest, a ludzka świadomość rośnie. To co dzieje się wokół jest kolejnym etapem naszej ewolucji. Na skupiskach odpadów japońscy naukowcy niedawno odkryli bakterię nowej epoki: Ideonella sakaiensis, potocznie zwaną PET, która jest "plastikożerna". Wierzę, że wbrew czarnowidzom, nie zapuścimy naszego domu tak, aby tylko PETy przetrwały i przejęły naszą planetę. Chcemy znaleźć sposób, aby wesprzeć się plastikotrawiennym enzymem takich stworzeń w działaniach utylizacyjnych. Inne naukowe obserwacje wykazują, że polistyren - składnik styropianu - substancja zmora, bo usunąć ją ekologicznie jest bardzo trudno, okazuje się być tolerowanym pokarmem larwy ot takiego tam sobie chrząszcza mącznika młynarka. Któż by się też spodziewał, że z kolei larwy tępionego zwykle w domach mola spożywczego, mogą konsumować polietylen - tworzywo, z którego produkuje się np. torebki foliowe i pojemniki. Aspergillus tubingensis to nazwa grzyba, który został pobrany z ziemi na wysypisku śmieci w Pakistanie i w badaniach wykazał zdolności do rozkładania poliuteranu - tworzywa sztucznego, używanego do produkcji izolatorów termicznych, ubrań wodoodpornych, opon, klejów i wielu innych produktów. Niedawno Róża Rutkowska, polska absolwentka School of Form Uniwersytetu SWPS opracowała ekologiczne, w pełni biodegradowalne, a przy tym nawet jadalne opakowanie z grzybka kombuchy. Wyhodować można je w dwa tygodnie w łatwy i tani sposób. W dodatku przechowywana w nim żywność utrzymuje świeżość przez co najmniej pół roku (patrz: #SCOBY).

Czy przyroda nie zadziwia swym wyrafinowaniem i siłą? Nauka wciąż zgłębia jej tajemnice i sieci zależności, uczymy się mądrze operować tą wiedzą, aby rany leczyć globalnie, a nowe metody odpowiednio balansować, nie tracąc pokory wobec dzieła stworzenia i potęgi natury. Przy tym każdy dobry, nawet mały gest ma znaczenie. Krople tworzą ocean. Nie tylko dziś, w Dniu Ziemi, ale już zazwyczaj na wycieczkę do lasu zabieramy ze sobą worek na śmieci, aby po drodze oczyszczać nasze ulubione ścieżki z odpadów, które nie komponują z kwitnącym krajobrazem. Rozpoczynamy masowy proces "odkręcania" tego bałaganu, który sami sobie i naszym dzieciom narobiliśmy.

Sprzątam las
Na wycieczkę do lasu zabieramy worek na śmieci, aby po drodze oczyszczać nasze ulubione ścieżki z odpadów, które nie komponują z kwitnącym krajobrazem

 

Wracając przeszłej jesieni z naszej amerykańskiej motocyklowej wyprawy jechaliśmy przez Niemcy, gdzie z radością obserwowaliśmy sukces zamontowanych tam w supermarketach maszyn do skupu butelek i puszek. Pomysł zmotywował ludzi do tego stopnia, że często przed maszyną widzieliśmy kolejkę osób z kartonami przygotowanych odpadów. Inicjatywa sukcesywnie zostaje wdrażana w kolejnych krajach.

 

W Meksyku i innych krajach rozwijających się jest co robić, ale i aktywistów przybywa. W Todos Santos na Półwyspie Kalifornijskim mieliśmy okazję wesprzeć Ochotniczych Przyjaciół Zagrożonych Gatunków w działaniach zwiększających szanse przeżycia żółwia skórzastego, niezwykłego gada morskiego będącego na krawędzi całkowitego wyginięcia. Współcześnie Internet pozwala w prosty i szybki sposób zaangażować się w akcje społeczne i ekologiczne na całym świecie. Jest to nie tylko szlachetna forma zainwestowania wolnego czasu, ale przy tym bardzo rozwijająca i inspirująca, pozwalająca poznać niezwykłe zwierzęta, rośliny, nauczyć się żyć w harmonii z przyrodą i lepiej czerpać z naturalnych pokarmów, budulców i leków. Co więcej, nie potrzebujemy wydawać fortuny, aby działać nawet w odległej egzotyce, bo w ramach wolontariatu otrzymujemy miejsce noclegowe i wyżywienie.

 

Tak w Meksyku odprowadzaliśmy młode żółwiątka do morza:

 

Obecnie mieszkamy w Kotlinie Jeleniogórskiej, u podnóży Gór Karkonoszy i Izerskich. Spotykamy tu coraz więcej świadomych, przyjaznych naturze ludzi i to cieszy. Przez okno widzę sąsiadów porządkujących własne podwórka, segregujących zebrane pod płotem śmieci. Mieszkańcy osiedla, rodzice z dziećmi, szkolna młodzież i regionalni społecznicy uczestniczą w organizowanych zbiórkach odpadów w miejscach wymagających wzmożonej ingerencji. Coraz chętniej przyłączają się do tych działań także nadleśnictwo i władze miasta.

 

Miłośnicy podróży, tacy jak my i Wy, dobrze wiemy, że piękna, czysta, obfita przyroda to największy namacalny dar tego świata. Dom, pokarm, lekarstwo. To nasze uniwersalne sanktuarium, niezależnie od wieku, wiary i pochodzenia. Ludzie celebrujący życie nie pytają czy warto o nie dbać. To jest oczywiste. Spotykamy się na podróżniczych festiwalach, opowiadamy o pięknie naszej planety i problemach z jakimi się mierzy po to, aby tę wiedzę i szacunek do niej przekuć na działania i potrząsnąć tymi, którzy wciąż nie potrafią spojrzeć "szerzej". Pokazać, że nasza solidarność w pozytywnych nawykach ma znaczenie. W naszym regionie to się dzieje, wiosna prawdziwie rozkwita w sercach wielu ludzi i wspólnie pielęgnujemy budzącą się do życia zieleń.

 

A jak jest u Was? Płyniecie już z dobrą falą?? Jesteście jej kroplą???

Kanion Sumidero na mapie

ładowanie mapy - proszę czekać...

Kanion Sumidero 16.743200, -93.035700 Kanion Sumidero
Lifewelove

PRZYJACIEL LIFEWELOVE?

Możesz otrzymać e-mail z autorską dawką inspiracji, zero reklam

newsletter icon

 
Share
  • 203
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
Obserwuj Liwia:
Maluje obrazem i słowem. Odnajduje radość zarówno w dalekiej podróży "za horyzont" jak i oswojonej codzienności, na którą spogląda przez swój barwny kalejdoskop. Inspirują ją piękno przyrody i historie splecione strumieniem prawdziwych emocji.

6 Responses

  1. Agnieszka
    | Odpowiedz

    Myślę, że problem zaśmiecania Ziemi powinno się jak najbardziej nagłaśniać. Na szlakach często spotykam się ze „smietniskami”. Głównie puszki i butelki po piwie. Spodobał mi się odnośnie tego jeden tekst – skoro masz siłę przynieść pełną butelkę na szczyt, dlaczego nie masz już siły znieść jej na dół?

  2. Jasiek - Popstrykane Podróże
    | Odpowiedz

    Fajny edukujacy post. Cieszę się też że coraz więcej blogerów podróżniczych zwraca uwagę na świadome podróżowanie i oprócz pokazywania pięknych widoków pokazuje też właśnie te ciemniejsza stronę.

    • Liwia
      |

      Dzięki Jasiek. Są takie chwile w podróży, gdy obrazy bardzo kłują w oczy i bolą. Wtedy wyzwaniem staje się, aby poza udostępnieniem ich i narzekaniem na paskudnych, egoistycznych ludzi i wielkie zło, naświetlić od razu ścieżki ku polepszeniu sytuacji i wzmocnić to co pozytywne. Właśnie tego niekiedy mi brakuje w podróżniczych relacjach. Pozdrawiam

  3. Joanna
    | Odpowiedz

    Pamiętam jak płynęliśmy w Albanii po pięknym jeziorze, które w pewnym momencie zrobiło się bardzo zaśmiecone. Uderzyło nas to ogromnie, bo jak nikt się tym nie zajmie to świat nie będzie już taki piękny.

  4. Kamil | ONE STEP FORWARD
    | Odpowiedz

    Świadome podróżowanie w tych czasach jest mega istotne i bardzo dobrze, że poruszylaś ten temat :) fajnie się czytało!

  5. Szymon | zamiedzaidalej
    | Odpowiedz

    Bardzo dobrze, że o tym piszesz! Niestety na świecie jest coraz większy syf (szczególnie widać to w górach, nad jeziorami itp.) ;/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *